Deze tentoonstelling vertelt het verhaal van een Rotterdams meisje dat doordringt in de top van de modefotografie: Sacha van Dorssen. We bekeken in deze tentoonstelling 50 jaar aan foto’s, die de culturele en maatschappelijke veranderingen in deze periode weerspiegelden.
Sacha begint in Parijs 1964 een stage bij modetijdschrift Elle én daar valt haar talent op. Ze mag er blijven werken en maakt om deze reden haar studie niet eens af. Ze fotografeert vaak vrouwen. Niet als object, maar als een persoon waar de kijker zich aan kan identificeren. Ze plaatst haar modellen in allerlei verschillende situaties: naakt, tussen tropische dieren, op het strand, in zwart wit, kleur, in luxe kledij maar ook alledaagse. Haar stijl is heel uiteenlopend in onderwerpen en locaties, maar vormt wel een samenhangend geheel.
Sacha vind het ook overduidelijk niet spannend om het vrouwelijk lichaam bloot te fotograferen. Ze ziet blootheid als een manier van sensualiteit en openheid. Ook gelooft
Sacha erin dat het een teamprestatie is om iets neer te zetten.
Bij deze tentoonstelling was een audiotour aanwezig, alleen deze was helaas toen niet werkzaam waardoor ik naar mijn idee ook informatie gemist heb. Er was namelijk weinig tekst in verhouding tot de hoeveelheid beelden.
